Riva Precision Jewelry (Sunset Park), wysokiej klasy producent biżuterii, borykający się z niedoborem wykwalifikowanych pracowników, wykorzystuje obecnych pracowników do szkolenia nowych pracowników, którzy nie mają optymalnych umiejętności. Firma płaci zachęty swoim mistrzom jubilerskim, którzy szkolą innych i opuszczają linię produkcyjną, aby zrekompensować zachęty, które w przeciwnym razie otrzymaliby za przekroczenie celów produkcyjnych.•
W Havana Central (Times Square), 59-letnia zmywarka wyznacza standardy dla reszty kuchni i szkoli mniej doświadczonych zmywaczy, którzy przychodzą. Jest nagradzany wyższymi zarobkami i premiami. „Istnieją oczekiwania, że musisz być tak dobry jak on. Trzeba za nim nadążyć” – powiedział właściciel Jeremy Merrin.•
W firmach Mager i Gougelman (Midtown), produkujących na zamówienie i montujących protezy oczne, praktycy muszą zobowiązać się do przyjmowania praktykantów w celu zagwarantowania kontynuacji zawodu, ponieważ nie ma formalnej szkoły szkoleniowej, a umiejętności są przekazywane poprzez długie praktyki.
MISTRZOWSKIE ZAPOBIEGANIE POŻAROM (East Tremont)
„Kiedy masz kogoś tam od 15 lat i sprowadzasz nową osobę, chcesz, aby ta osoba wiedziała wszystko, ale oni nie wiedzą. Wspaniale jest, gdy doświadczeni pracownicy uczą nowych pracowników”. –Peter Martinez, właściciel8.
Zapewniają klientom spójność i osobistą uwagęFirmy często mówiły o tym, jak ich klienci doceniają widzenie długoletnich pracowników i czują, że ich obecność wysyła wiadomość, że firma ceni swoich pracowników, klientów i społeczność.• W sklepie Glaser’s Bake Shop (Upper East Side) Terri jest znana ze swojej rozległej wiedzy na temat oferty sklepu.
Wszystkich stałych klientów wita po imieniu, zna ich rodziny i daje im próbki ulubionych.• W Totonno’s Pizzeria Napolitana (Coney Island), która promuje się jako najstarsza, nieprzerwanie prowadzona, rodzinna pizzeria w USA, plażowicze oczekują, że każdego lata będą widywać tych samych ludzi za ladą w ramach ich sezonowej pielgrzymki.
W zimie sklep jest pełen stałych bywalców, którzy często znają właściciela i pracowników z imienia i nazwiska.• Właściciel Ottomanelli & Sons Meat Market (wioska), Frank Ottomanelli, twierdzi, że ich działalność opiera się na spójności między pokoleniami. „Jesteśmy rzeźnikiem jeden na jednego” – powiedział.
„Byliśmy na weselach i pogrzebach naszych klientów.
Przywiązujemy się.”Jeden z klientów Ottomanelli podczas ostatniej wizyty powiedział: „Przyjeżdżam tu od zawsze. Zaczęłam jako mała dziewczynka z mamą. Nie kupuję mięsa nigdzie poza tutaj. Kiedy moja mama zmarła dwa lata temu, straciłam jej przepisy.
Frank dał mi swoje przepisy. Starsi pracownicy przyciągają więcej biznesuKażdego roku Nowy Jork odwiedza 1,4 miliona starszych nowojorczyków i 4 miliony starszych turystów. Starsi dorośli posiadają większość uznaniowych dochodów w kraju i stanowią rosnącą bazę klientów dla firm City.•
W Delikatesach Katz (Lower East Side) niektórzy starsi klienci proszą, aby zamówienia przygotowywali tylko starsi pracownicy. Młodsi klienci przykuwają uwagę i pragnąc autentycznego doświadczenia nowojorskiego punktu orientacyjnego, również o to poproszą, powiedział właściciel Katz.•
W Rudy’s Music Stop (SoHo i Hell’s Kitchen) baza konsumentów sklepu jest tak dużazakres (od nastolatków do osób w wieku 70 lat), że właściciel woli mieć pracowników, którzy mogą odnosić się do wszystkich grup wiekowych i rozumieć doświadczenia swoich klientów.•
W Brooklyn Swirl (Bedford-Stuyvesant), sklepie z mrożonymi jogurtami, starsi klienci są postrzegani zarówno jako wartościowi sami w sobie, jak i łączniki z młodszymi członkami rodziny. Właściciel Jean Alerte ustanowił zniżkę za pół ceny i zatrudnił starszego pracownika za ladą, aby starsi klienci czuli się szczególnie docenieni i mile widziani.•
Nawet w nie tak małym sklepie Apple Store (Upper West Side) starsi pracownicy są strategicznie umieszczani z przodu sklepu, aby klienci, którzy mogą być przytłoczeni technologią lub środowiskiem, czuli się bardziej komfortowo.10. Starsi pracownicy są częścią marki biznesowejWiele firm — od Bialys &
Bagels firmy Kossar (Lower East Side) przez
Beecher’s Handmade Cheese (Flatiron) po fortepiany Steinway & Sons (Astoria) — mówiło, że starsi pracownicy są symbolem produktów, które są ręcznie robione, wykonane na zamówienie lub mają historię .Inne firmy mówiły o tym, że wiedza starszych pracowników i spersonalizowana obsługa klienta stają się częścią ich marki.
Starsi pracownicy Rudy’s Music Stop (SoHo i Hell’s Kitchen), którzy dzielą się z klientami swoim doświadczeniem muzycznym i zmian w branży gitarowej i muzycznej na przestrzeni kilkudziesięciu lat, stają się mile widzianą częścią doświadczenia wizyty w sklepie.•
W The Shadowbox Theatre (Downtown Brooklyn), teatr, który wystawia dla 27 000 dzieci rocznie, promujący międzypokoleniowy charakter, stał się częścią produktu. Założycielka teatru Sandra Robbins celowo zatrudnia muzyków i aktorów w różnym wieku i o różnym pochodzeniu.
Są wśród nich muzyk po pięćdziesiątce, który jest w teatrze od 20 lat i długoletni afrykański perkusista po siedemdziesiątce, który występuje z aktorami po dwudziestce i trzydziestce.„Myślę, że bardzo ważne jest, aby dzieci widziały pracujących razem ludzi w różnym wieku. Aby dzieci widziały ludzi o różnym pochodzeniu etnicznym współpracujących ze sobą.
Częścią filozofii Shadow Box jest to, że dzieci mogą dokonywać identyfikacji o szerokim zakresie” – powiedział Robbins. Zacząłem pisać i publikować beletrystykę po moich siedemdziesiątych szóstych urodzinach. Jak wielu bardzo późno kwitnących, nigdy nie brałem udziału w zajęciach kreatywnego pisania, nie uczestniczyłem w konferencji dla pisarzy ani nie zapisałem się na program MSZ.
Tworzenie beletrystyki jako senior-obywatelski pisarz nie było w moim planie emerytalnym.
Moim zamiarem było napisanie pamiętnika.Kiedy stało się to etycznym koszmarem wynikającym z obaw członków rodziny, przerzuciłem się na fikcję i przelałem całe życie emocji na sześćdziesiąt opowiadań. Wiele z nich ukazało się w czasopismach literackich. senior – kim jest?
Około połowa była połączona na tyle, by stworzyć podstawę dla debiutanckiej powieści, której publikację zaplanowano na 2020 rok, kiedy skończę siedemdziesiąt osiem lat.ilustracja pisarza-starszego obywatela„Nasze cele prawdopodobnie nie są celami młodości…”
Ilustracja Josha Quicka Jestem stary i piszę, ale nie lubię nazywać mnie starym pisarzem. To kwestia wizerunkowa. „Stary” wysyła przygnębiający komunikat sugerujący brak kreatywności, zbyt artretyczne ręce, by pisać, zamknięcie na nowe pomysły, dni w bujanym fotelu nic nie robiące. W tym stereotypie życie u kresu oznacza koniec życia przed jego końcem.
Pusto :(